بت‏پرستى، همان آیین نیکان ما، قیام کرده و تمام حوادث را تحت الشعاع قرار داده است. بطورى که ما قادر به هیچ‏گونه کمک به شما نیستیم)! (اسعد) بسیار علاقه‏مند شد این مرد اعجوبه را که در این مدت کوتاه چنان تکان سختى به افکار مردم مکه داده است از نزدیک ببیند. او الان کجاست؟ درکنار کعبه (در حجر اسماعیل) نشسته و مردم را با کلمات مخصوصى به آیین خود مى‏خواند.
آیا من مى‏توانم با او ملاقات کنم؟
آرى، ولى بسیار خطرناک است، زیرا ممکن است تو را با گفتار خود سحر کند!
بالاخره من ناچارم اطراف خانه کعبه طواف کنم، چگونه ممکن است او را نبینم، مگر او در حجر ننشسته است؟
چرا ... ولى بیا این پنبه را بگیر و در گوش بگذار تا سخنان او رانشنوى !
پنبه ...؟ آرى پنبه !
(اسعد) پنبه را گرفت و در گوش گذارد، و براى طواف به مسجد الحرام آمد، و مشغول طواف شد، و (دور اول) نگاه عمیقى به پیغمبر اسلام افکند که اطراف او را مانند تشنگانى که دور چشمه (آب زندگانى) جمع شوند گرفته بودند، و با دقت به سخنانش گوش مى‏دادند در (دور دوم) طاقت نیاورد، با خود گفت: این چه کار احمقانه‏اى است که من گوش خود را ببندم و از چنین جریان مهمى که در مکه مى‏گذرد بى خبر باشم! این پنبه را باید از گوش خود بیرون کنم ببینم چه خبر است؟ این را گفت و پنبه را با خشم و نفرت از گوش بدر آورد و بیرون انداخته و با روى گشاده خدمت پیغمبر آمد.
محمّد! بگو ببینم ما را به چه چیز دعوت مى‏کنى؟
به سوى خداوند یگانه یکتا، و این که من فرستاده او هستم ...
سپس دو آیه از سوره انعام (آیات 152 و 152) وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتیمِ إلاّ بِالَّتى هِیَ أحْسَنُ حَتّى یَبْلُغَ أشُدَّهُ وَ أوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمیزانَ بِالْقِسْطِ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إلاّ وُسْعَها وَ إذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبى وَ بِعَهْدِ اللَّهِ أوْفُوا ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (6أنعام/152) و به مال یتیم نزدیک نشوید، مگر به شیوه‏اى که آن بهتر باشد، تا زمانى که به کمال بلوغش برسد، و در کار پیمانه و ترازو به داد و درستى رفتار کنید، ما بر هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نمى‏کنیم، و چون [به داورى یا شهادت] سخن گویید به عدالت عمل کنید و لو او [اصحاب دعوى] خویشاوند [شما] باشد، و به عهد الهى وفا کنید، این چنین به شما سفارش کرده است، باشد که پند گیرید.
وَ أنَّ هذا صِراطى مُسْتَقیماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ ذلِکُمْ وَصّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (6أنعام/153)
و بدانید که این راه راست [و درست] من است، پس آن را در پیش گیرید، و به راه‏هاى دیگر نروید که شما را از راه او دور اندازد، این چنین به شما سفارش کرده است باشد که تقوا پیشه کنید [در امان مانید].
را که عصاره قسمت مهمى از اصول و فروع اسلام است بر او خواند. (سعد) چنان مجذوب و محسور آیات قرآن شد که بى اختیار فریاد زد: من گواهى مى‏دهم معبودى شایسته ستایش جز خداوند یگانه نیست و تو پیامبر او هستى ...
آرى من نیز مسلمان شدم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: